پارگی منیسک باید دوخته شود یا منیسک آسیب دیده باید برداشته شود

ترمیم منیسک، که به آن دوخت منیسک نیز گفته می‌شود، یکی از روش‌های درمانی مؤثر برای بازگرداندن یکپارچگی غضروف و حفظ عملکرد طبیعی زانو است. این روش به ویژه زمانی توصیه می‌شود که پارگی تازه باشد و بافت منیسک اطراف سالم باشد. هدف اصلی ترمیم، نگه داشتن ساختار طبیعی زانو و جلوگیری از بروز مشکلات بلندمدت مانند آرتروز است.

دوخت منیسک مزایای متعددی دارد. اول اینکه با حفظ بافت منیسک، عملکرد طبیعی مفصل زانو حفظ می‌شود و فشار وارد بر غضروف کاهش می‌یابد. دوم، ریسک ابتلا به آرتروز در بلندمدت کاهش می‌یابد، زیرا منیسک سالم نقش ضربه‌گیر و ثبات‌دهنده زانو را ایفا می‌کند.

علاوه بر این، بازگشت به فعالیت‌های روزمره و ورزشی سریع‌تر و راحت‌تر انجام می‌شود، چرا که ساختار طبیعی زانو بدون کاهش عملکرد باقی می‌ماند. به همین دلیل، ترمیم منیسک به ویژه در افراد جوان‌تر و فعال، گزینه مناسبی برای درمان است.

ترمیم منیسک معمولا از طریق آرتروسکوپی انجام می‌شود؛ این روش کم‌تهاجمی است و نیاز به برش‌های بزرگ ندارد. با استفاده از ابزارهای دقیق، جراح نقاط پارگی را با نخ مخصوص دوخته و منیسک را تثبیت می‌کند.

 این روش باعث می‌شود که غضروف منیسک بدون آسیب بیشتر بازسازی شود و عملکرد طبیعی زانو حفظ گردد. انجام آرتروسکوپی نسبت به جراحی باز، درد کمتری دارد و زمان بهبودی کوتاه‌تر است، بنابراین بیماران سریع‌تر می‌توانند به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند.

بعد از عمل، رعایت مراقبت‌های ویژه برای بازگشت کامل عملکرد زانو بسیار اهمیت دارد. در هفته‌های اول، حرکت زانو محدود می‌شود تا پارگی تازه ترمیم شده آسیب نبیند. تمرینات فیزیوتراپی برای بازگرداندن انعطاف‌پذیری مفصل و تقویت عضلات اطراف زانو بسیار مهم است، چرا که این عضلات ثبات و قدرت مفصل را تأمین می‌کنند.

همچنین پیگیری منظم با پزشک برای ارزیابی روند بهبود و اصلاح برنامه توانبخشی ضروری است. رعایت این مراقبت‌ها باعث می‌شود که ترمیم منیسک موفقیت‌آمیز باشد و ریسک آسیب مجدد کاهش یابد.